On ikiden sonra büyü bozulmaz

Herkes hayatta her daim kazanmayı ister hele ki o bir kadınsa. Ama hayatın birde bize sundukları olur ama güzel ama kötü... Ne kadar kendinden ödün verip azalmayı kabullenip uğraşsan da bazen olmaz bazı şeyler. Sonra ne mi olur? Bir bakmışsın sanki tüm dünyanın yükü omuzlarına binmiş, hayattan soyutlanıp kendi içine kapanmışsın. Elinden gelen yetmez sana, ne yapsan hep az görünür gözüne. Sanki bir yapboz oyununda kaybolmuş bir parça gibi... İşte tam da o anda hayatın size kattığı güzel şeyleri düşünün; illa ki hayatın kaybettirdiği gibi kazandırdığı da birçok şey vardır.  Mesela hayata sıkı sıkı tutunmanız için sahip olduğunuz bir evlat. Kendin için bir şey yapamıyorsan bile onun için hayatta daha mutlu olmalısın ki başarılı olabilesin, evladına mutlu, donanımlı bir hayat sunabilesin. Bunun için özgüvenli bir şekilde çalışıp kendi ayaklarının üzerinde durmalı, durmasını bilmelisin...

Biz kadınlar yaradılışımız gereği şefkat ve fedakarlığı temsil ederiz. Birçok kez kırılır, kırıldıkça değişir, değiştikçe güçlenir, güçlendikçe umursamaz oluruz. Ne kadar ‘tuttuğunu koparan’ olsak da, madden kimseye muhtaç olmayacak bir statüde bulunsak da; hayatımızda her daim ilgi ve himayeye ve hatta takdire muhtacızdır. Ruhumuzun okşanmasını isteriz. En nihayetinde kadınız...

Bir kadın düşünün zeki, güdüsel anlamda korkulan bir tarafı olan, aklına koyduğu şeyi gerçekleştiren. Daha çok destek verilse, dünyayı bile değiştirebilecek bir kadın...

Ama ne yazık ki günümüzde kadın baskılandı bazı kendini güçlü gören erkekler tarafından. Çünkü erkek korktu, gözlerinde çok büyüttükleri toplumdaki o konumlarının sallanmasından. Ve kadın elini attığı her şeyde taştan duvarlar, barikatlar buldu karşısında... Bu nedenle bizler kadın olarak öz güvenimizi yaratmalıyız. Çünkü kadın isterse her şeyin üstesinden gelir.

Şunu biliyoruz ki:

Kendi ayaklarının üstünde, hayata karşı dimdik durabilmeyi öğrenmiş insanların, hiç kimseye eyvallahı olmaz. Çünkü onlar; sabretmeyi bildikleri kadar, yeri gelince vazgeçmeyi de, sevdiklerine sarılmayı bildikleri kadar yalnızlıklarına alışmayı da iyi bilirler. Özgürlüğü sevdikleri için değil, çevrelerinde artık iki yüzlü insan görmek istemedikleri için seçerler.

Kimseye muhtaç olmadan hayatın sunduğu tüm kötülüklere rağmen kadın olarak dimdik ayakta durabiliyorsan, geçmişi sorgulayıp mantığınla çözümler bulmuşsan ve bunu başarabiliyorsan ne mutlu sana...

Ben kendi adıma ne olursa olsun kim ne derse desin "Vakit çok geç" demeden hayatı bir şarkı misali söylemeye devam edeceğim. Gün gelip yüzümde çizgiler, buruş buruş olsam da saçlarımı taramış, en güzel elbisemi giymiş, rujumu sürmüş ve hayatı çok sevmiş olarak ölmek isteyeceğim.