ERZULÜM

Takımımız bu hafta Erzurum deplasmanından bir puanla dönerek, son on haftada sekizinci kez puan kaybetti.

Sezon başında söylediğim gibi Çağdaş Atan alınması gereken bir riskti, alındı. Sezon başında bu tercihin olumlu yönlerini görürken, şimdi olumsuz yönleri karşımıza çıkıyor. Hocamız bazen tercihlerinde ısrarcı davranıyor gibi görünse de, elinde üst sıralara oynamak için kısıtlı bir kadro derinliği olduğunu unutmamak ve takımı ona göre değerlendirmek gerekiyor. Bunun yanı sıra, Anadolu takımlarının hocaları nerdeyse hiçbir zaman bu dönemki kadar çok takip edilmedi. Bu dönemde özellikle Çağdaş Atan ve Sumudica adlarından oldukça çok söz ettirdi. Bunun sebebi bu takımların güzel oyun oynaması. Unutmayalım biz Süper Lig’e çıktığımızdan beri belirli bir sistem içerisinde hareket ettik. Aldığımız oyuncuların daha sonra satılabilir olması; hocalarımızın zaman zaman başarıya aç, zaman zaman direkt sonuca götürecek hocalardan seçilmesi de tesadüf değildi.

Tıpkı şimdiki gibi…

Çağdaş Atan’ın futbolculuğundan bu yana hep hırsıyla öne çıkmış bir insan olarak, bizim için hala doğru isim olduğunu ısrarla düşünüyorum ve söylüyorum.

Bu söylediklerimin nezdinde maça gelecek olursak:

Maçtan önce havaalanında takımımızın bir süre beklemesi ve maç öncesi programının sekteye uğramasının bizi etkilediğini düşünüyorum çünkü sporcular için uyku düzeni çok önemlidir. Bunun haricinde zaten kış aylarında Erzurum deplasmanı her zaman zor olmuştur, hele ki Alanya gibi sıcak bir yerden giden sporcular için. Saha şartları da tarladan hallice olunca zaten ortaya çıkabilecek oyunu tahmin edebiliyorduk. Bunların yanı sıra kaptanımız Efecan da sakatlığı nedeniyle sahada değildi. Yani bu Erzurum deplasmanı takımımıza bir çok açıdan zulüm oldu.

Maçın ilk yarısında, topa yine oldukça fazla hakim olan ve neredeyse şut bile atamayan bir Alanyaspor vardı. Davidson’un topu ayağında tutma aşkının meyvesi olarak da kalemizde nur topu gibi bir gol gördük.

İkinci yarıda ise biraz daha direkt oynamaya çalışan bir Alanyaspor vardı. Berkan Kutlu’nun Davidson’un önüne attığı birkaç top, Salih’in ceza sahasına kesmeye çalıştığı toplar… Ardından Bakasetas’ın golü geldi. Bakasetas golü atınca bir süredir fark ettiğim bir şey tekrar gözüme çarptı. Bakasetas’ı artık top bizdeyken 10 numara pozisyonundan 8 numaraya doğru gelirken görüyoruz. Bu 2. bölgede pas opsiyonlarımızı arttırırken Bakasetas’ın çok koşan bir oyuncu olmamasından dolayı 3. bölgedeki oyuncu sayımızı azaltıyor ya da orada daha geç çoğalıyoruz. İzlenimimce pas oyunumuzun sonuç vermemesindeki sebeplerden birisi de bu. Bunun yanı sıra yukarıda bahsettiğim gibi Davidson’un ayağında top tutma aşkı pas opsiyonlarının hemen kapanmasına neden oluyor. Maç içinde bir şans gelse de Babacar şu topa bir vursa diye bekliyoruz. Bareiro etkisiz.

Benim nazarımda takımımızın taktik olarak ufak dokunuşlara ve daha sonra oyuncuya ihtiyacı var. Kadzior geldi ama yetmez. Öncelik olarak bir forvete ve daha sonra da sağ bek gibi opsiyonu az olan bölgelere takviyeye ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum. Oyuncularımızın mental olarak zayıflamaya başladığı göze çarpıyor. Taraftarlarımız da sosyal medyada bu konudan sık sık söz ediyor. Bu takımın hedefi şampiyonluk değil dedik, bu takımın hedefi yok demedik. Umarım futbolcular da bu bilinçle hareket eder ve sahada daha güzel sonuçlar alırız.

Esenlikler dilerim…